Een triest weerzien

Dat tuinieren niet alleen maar tot vreugde leidt, leert ons vandaag het weerzien met de tuin na anderhalve week afwezigheid. Bij vertrek voorspelden de verschillende weerdiensten al niet veel goeds. Wanneer 150 meter lager in het dal -5°C voorspeld wordt koelt het bij ons onder normale omstandigheden nog wat verder af. En dan hebben we het nog niet eens over de temperatuur aan de grond. Daarom hadden we de meest kwetsbare planten zo goed en zo kwaad als mogelijk ingepakt voordat we naar Nederland vertrokken. Wellicht zou het meevallen? Niet dus. 

In 2009 hebben we ooit in de winter eens een bitter koude periode beleefd. Deze koude beschadigde toen vooral de bamboes. Deze blijven groen in de winter en de vorst kan er toe leiden dat de sapstroom praktisch tot stilstand komt. In combinatie met zon en wind verdroogt de bamboe dan feitelijk. We hebben maanden tegen dorre bamboes aan zitten kijken. Maar het goede nieuws was dat ze allemaal weer herstelde en sindsdien hebben we met de bamboes geen problemen meer gehad. Ze zien er in de winter wel eens verdroogd uit maar we zijn weten nu uit ervaring dat dat zich in het voorjaar weer snel hersteld.

De schade die we nu aantroffen was van een andere orde. In maart (2017) was het eigenlijk al lenteachtig. Veel van de vaste planten en ook de druif in de kas reageerden   op deze temperaturen met het vormen van nieuwe stengels, blad en bloemen. Maar zoals het spreekwoord luidt: april doet wat ie wil. In de laatste twee weken van de maand trakteerde de natuur ons zoals gezegd nog op een paar onvervalst koude nachten. Het resultaat: van een aantal planten het blad bevroren en verdroogd; van anderen de nieuwe scheuten bevroren en daarna tot geel-bruine smurrie getransformeerd. De getroffenen: pluimpapaver (macleaya cordata), hosta, astilbe (hadden we echt niet verwacht), rodgersia, reuzenriet (miscantus floridulus), duizendknoop (persicaria amplexicaulis), de bloemen van de schoenlappersplant (bergenia cordifolia), magnolia, vlinderstruik, blauwe regen (wisteria), duivelswandelstok. Maar ook de druif, in de kas nota bene. De vorig jaar aangeschafte Panicum virgatum ‘North Wind’ was voorzichtig begonnen met nieuwe stengels en ook die staan er nu geel bij.

Benieuwd hoe deze planten zich de komende tijd verder ontwikkelen.