Strontscheppen

Er zijn nogal wat boeren in en rond ons dorp. Vooral veeboeren die het gras van de weilanden rondom het dorp gebruiken voor de grasopbrengst die in grote plastic balen bewaard wordt. Met dat gras worden de koeien praktisch het hele jaar door in de stallen gevoerd. Ook bij ons in de straat liggen nog stukjes weiland waarop in de zomer soms koeien rondscharrelen. De mestproductie (een mengsel van koeienpoep en stro) wordt door de boeren deels over de weilanden verspreid. Soms komen de boeren daar niet aan toe en wordt de mest op het weiland op een hoop gedumpt. Eén van die hopen ligt vlak bij ons huis en die ligt er ook al een tijdje, aan de bedekking met gras te zien.

We hadden al lang het plan om aan de betreffende boer te vragen of we niet wat van die mest mochten gebruiken voor de tuin. Afgelopen weekend is Wilbert naar de boer toegestapt en om te vragen of dat OK is. Geen probleem, hoeveel hadden we nodig? We hebben een aantal kruiwagens afgesproken en die hebben we op een mooie zondagmiddag van het land gehaald. Aan de oppervlakte leek de mest al behoorlijk vergaan, maar dat viel een beetje tegen. Vrijwel direct eronder was de mest nog ‘vers’. Wel met ontzettend veel regenwormen erin. We hebben de mest in onze to be moestuin op een stapel gezet. Komende seizoen vermengen we het met ons tuin- en keukenafval in de omgezette composthoop.